Hayat yaşanırken hiç sonlanmayacak gibi gelir insana ama hazin bir son vardır herkes için;
Paraşütle timsahın ağzına düşmek, arabayla giderken sizi kovalayan hortum, sona yaklaştığınızda kurtulmak için elinizi uzatmaya çalışırken, tehlikeli olduğunu bile bile bungee-jumping yapmak, tehlikeden habersiz fotoraf karesine gülümsek, yine paraşütle helikopter pervanesinde düşmek, gidecek yerinizin kalmaması, hiçbir şey olmasa başınıza kiremit düşebileceği ihtimali gibi başınıza uçak düşmesi, savaşların çoğaldığı şu karmaşa ortamında bir füzenin hedefinde kalmak gibi...:) Bu sonlar gülünç de olsa, sonun garipliği, hüznü anlamsız duygulara sürüklüyor insanı.Yaşamak bir o kadar basit, yaşamak bir o kadar zor...
